LNBi richtte zich op het behartigen van de belangen van biseksuelen. Het netwerk organiseerde praatgroepen en ontmoetingsavonden voor biseksuelen, maakte brochures over wat biseksualiteit nou precies was en hield contact met regionale groepen zoals Stichting Werkgroep Biseksualiteit Amsterdam (óók de Bi-klup genoemd). Deze werkgroep organiseerde in 1991 de eerste Internationale Conferentie voor Bisexuelen in samenwerking met Louis Gooren, bijzonder hoogleraar Transseksualiteit aan de VU.
LNBi faciliteerde ook een infolijn waar mensen naartoe konden bellen als ze met vragen zaten. Samen met Stichting Biseksualiteit Nederland bracht het netwerk in 1997 de voorlichtingsfilm Van twee walletjes uit, met daarin vijf portretten van biseksuelen. Er sprak een groot verlangen uit naar begrip en acceptatie.
Vanaf het eerste begin gaf LNBi een blad uit: Bi-Nieuws, dat een doorstart was van de opgeheven Bi-krant. Op het eerste nummer staat nog het logo van de Landelijke Steun- en Aktiegroep Biseksualiteit, de roze driehoek met rode streep. Al snel werd er een eigen logo ontworpen.
Toen het internet steeds gewoner werd, kwam er een LNBi-website met informatie en contactmogelijkheden via een forum. En zoals het met veel papieren media in die tijd ging, hield Bi-Nieuws er in 2005 mee op. De website was genoeg.
Erwin Heyl (socioloog, wetenschappelijk onderzoeker) was lange tijd penningmeester en voorzitter van LNBi. Hij begon zijn carrière als activist bij het COC in de veronderstelling dat hij homo was. Toen hij daar echter tot twee keer toe verliefd werd op een vrouw, en met de tweede een relatie én een kindje kreeg, moest hij zich heroriënteren.
Op een Roze Zaterdag liep hij daarom eens langs het standje van LNBi om te kijken wat voor mensen dat nou waren. Hij werd lid en kreeg daarop Bi-Nieuws in de brievenbus. Toen er in het blad om bestuursleden gevraagd werd, besloot hij te reageren. In 1993 werd hij penningmeester.
Het eerste grote bi-evenement dat Heyl bijwoonde was de landelijke BI-eenkomst in Utrecht op 2 november 1996. LNBi organiseerde deze dag samen met de Utrechtse afdeling Homostudies en de Bi-eenkomst vond dan ook plaats aan de Universiteit van Utrecht. Op de poster had de dag geen naam gekregen, maar op de flyer wordt het evenement ‘Landelijke Bi-eenkomst Biversiteit’ genoemd.
Een van de sprekers was de Amerikaanse psychiater Fritz Klein, auteur van De bisexuele keuze uit 1978. Marty van Kerkhof vertelde over zijn in 1997 te verschijnen boek Beter biseks. Mythen over biseksualiteit ontrafeld. Daarnaast waren er workshops knuffelen en intimiteit, safe sex, open relaties en ‘hoe vertel ik het de kinderen?’. ’s Avonds was er een groot bi-feest in het COC van Utrecht mét gelegenheid om te vrijen.
Heyl: ‘Ik hoor vaak van andere biseksuelen dat hun meest bijzondere dag de eerste Internationale Conferentie voor Bisexuelen was in 1991, of de eerste Europese BiCon in 2001 in Rotterdam, maar voor mij was 1996 die speciale dag. Er waren ongeveer 100 mensen aanwezig, we kwamen op de radio. Het was een dag van ontmoeting en herkenning, een veilige haven. Het betekende heel veel voor me en ik dacht: er zou een community moeten zijn! We moeten dit vaker doen.’
In 1998 organiseerde LNBi in Nijmegen weer een landelijke Bi-dag, ‘Blik op Biseksualiteit’, met ’s avonds feest in Villa Lila.
Hoewel er een aparte stichting voor in het leven was geroepen, initieerde LNBi in 2001 de eerste Europese BiCon in Rotterdam, waar dat jaar ook Roze Zaterdag zou plaatsvinden. Voor de conferentie werd een nieuw logo ontworpen, dat door LNBi met een beetje kleuraanpassing werd geadopteerd. De kleuren van biseksualiteit zijn roze, blauw en paars, de kleuren van de bi-vlag.
Een aantal jaren was Erwin Heyl, met inmiddels een drukke baan en drie kinderen, niet actief voor LNBi. Maar in 2008 wisten bi-onderzoekers/-activisten Ron Fox en Leo Goetstouwers van Stichting Werkgroep Biseksualiteit Amsterdam hem te porren om te helpen bij het onderzoek ‘Hoe Bi ben jij?’
Het onderzoek vond zijn oorsprong in 1978, toen de eerdergenoemde biseksuele psychiater Fritz Klein een grid ontwierp waarmee je iemands (bi)seksualiteit kon ‘meten’ over de jaren heen. In 2008 werd daar een onlinetest van gemaakt die op internet werd gedeeld. De onderzoekers hadden gehoopt op honderd of tweehonderd respondenten, maar dat werden er 40.000, in één week.
Uit de reacties in het invulveld ‘opmerkingen’ bleek dat veel mensen de test serieus hadden ingevuld. Er waren ook boze reacties.
Heyl: ‘We hadden bedacht dat als je de test invulde je dan sowieso nieuwsgierig was naar biseksualiteit. Dus al had je overal 100% hetero ingevuld, dan kreeg je alsnog de terugkoppeling: “Ja, maar je bent beslist wel een beetje bischierig!” Dat werd niet door iedereen gewaardeerd.’
Heyl had zijn plekje weer gevonden en keerde terug in het bestuur van LNBi. Van 2009 tot 2015 werd er mede onder zijn bezielende leiding jaarlijks een landelijke bi-dag georganiseerd. Een tijdlang was er elk jaar ook een drukbezocht bi-lentefeest. LNBi floreerde, en hoewel de bi-beweging nooit echt groot werd, had het netwerk biseksuelen veel te bieden.
Niet lang nadat in 2016 in samenwerking met IHLIA, het COC en heel veel vrijwilligers, een driedaagse zeer succesvolle Europese bi-conferentie was gehouden, tegelijk met een eendaagse wetenschappelijke conferentie, begon LNBi een beetje uit elkaar te vallen. In 2019, 35 jaar na zijn oprichting, werd LNBi opgeheven.
Organisatie-archief LNBi.
Organisatie-archief Stichting Werkgroep Biseksualiteit Amsterdam.
Interviews met Erwin Heyl, Ron Fox en Leo Goetstouwers (bi-activisten/onderzoekers).
De bi-beweging in Nederland: Ontwikkelingen en ervaringen van vooraanstaande bi-activisten sinds de jaren '90. Emiel Maliepaard. - Amsterdam : Atria, 2019. - 37 p.
‘Van Kinsey naar Klein – biseksualiteit, gedrag en identiteit’. Symposium. / [o.a. Karin Spaink]. - Amsterdam : COC Nederland # Landelijk Netwerk Biseksualiteit (LNBi), 2007.
BI NIEUWS Kwartaalblad over Biseksualiteit /Vereniging Landelijk Netwerk Biseksualiteit - Amsterdam, Nederland (1986-2005).
Knipselmappen biseksualiteit Nederland.
